» شعر ریحانة النبی
شعر ریحانه النبی
همراه سبک مداحی
ای گُل ِ بهارم،
تنها امید و یارم .
می روی و بی تو،
بی تاب و بی قرارم.
می روی و حیدر(علیه السلام) ،
بی یار و تکیه گاه است.
همدم ِ غم ِ او،
آواى ِ سرد ِ چاه است.
رفتى و نشسته،
به قلبم،
آوار ِ ماتم و عزا.
مانده ام غريبانه زهرا(سلام الله عليها)،
بى من چرا رفتى چرا؟
در ميان ِ غم ها،
و تنها،
با زخم ِ پَر كشيدنت.
گشته داغم افزون،
ز ِ دورى،
و از غم ِ نديدنت.
روح و ريحان ِ من،
مى روى جان ِ من،
حيدرت (عليه السلام)غريب و تنهاست.
از غم ِ جدايى ،
زهرا(سلام الله عليها) دلم شكسته.
از جهان ِ بى تو،
گشتم ملول و خسته.
كوچه هاى ِ اين شهر،
بى تو سياه و تارند.
از جَفاى ِ بر تو،
گريان و بى قرارند.
مى روى و آيد،
به يادم،
از چادرت خون مى چكيد.
شُد قدَت خميده،
گل ِ من،
گشتى به پشت ِدر شهيد.
غنچه اى كه نشكفته پرپر،
شد در هجوم ِ سايه ها.
مانْدْ براى ِ حيدر (عليه السلام) ،
غم ِ تو،
دارَد دلم گلايه ها.
روح و ريحان ِ من،
مى روى جان ِ من،
حيدرت(عليه السلام) غريب و تنهاست.