۴ سال پیش
» شعر روح ِ ترانه
شعر
*روح ِ ترانه *
من،
شبیه نفس های آخر امید،
آرام و بی صدا و خسته بال،
غروب می کنم.
تو،
همیشه زنده ای و
عشق را،
به مردگان،
نوید می دهی.
باز هم اشاره کن به من،
که مرده ام بدون تو.
باز هم مرا ببین،
نگاه تو ،
تمام زندگیست.
شاعر:
نسترن صمدپور
مجله ارم بلاگ